Beskidy Zachodnie:
Beskidy Środkowe:
Beskidy Lesiste:
Beskidy są grupą pasm górskich stanowiącą zewnętrzną część Karpat. Zbudowane są ze skał fliszowych- wielokrotnie powtarzających się warstw takich skał osadowych jak: łupki, piaskowce, zlepieńce, iłowce i mułowce. Okres powstawania fliszów trwał ok. 60-70 mln lat z osadów, które pod wpływem wysokiego ciśnienia na dnie morza, przekształciły się w lite skały. W historii i nauce przyjmuje się etymologię wiodącą do starodolnoniemieckiego i skandynawskiego rdzenia bieskyd, biesked, co oznacza podział lub dział, w tym wypadku wodny, który wiódł przez pasma górskie.
Beskidy rozciągają się na szerokości ok. 50-70 km i długości ok. 600 km od Czech przez Słowację, Polskę, Ukrainę aż do Rumunii. W Polsce Beskidy dzielą się na 3 makroregiony:
Beskidy Zachodnie i Beskidy Środkowe należą do podprowincji Zewnętrznych Karpat Zachodnich, a Beskidy Lesiste do Beskidów Wschodnich. Obydwie podprowincje wchodzą w skład prowincji Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym oraz w skład prowincji Karpaty Wschodnie z Podkarpaciem Wschodnim. Podprowincje natomiast tworzą Region Karpacki, będący jednym z trzech megaregionów Polski.
Regionalizację Polski w II poł. XX wieku opracował polski geograf i profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Jerzy Kondracki. W zakresie podziału na megaregiony, prowincje, podprowincje i makroregiony jest to jedyne kompleksowe opracowanie obowiązujące do dziś. Jak można zauważyć na powyższych szkicach, nie każda jednostka terytorialna jest podzielna na mniejsze jednostki. W przypadku obszaru Beskidów Wschodnich to jest on jednocześnie podprowincją i makroregionem, różniącym się tylko nazwą. Stąd też przy opisie Beskidów często można spotkać podział na Beskidy Zachodnie, Beskidy Środkowe i Beskidy Wschodnie.
Regionalizacja Polski przez Kondrackiego w dalszej części obejmowała podział makroregionów na mezoregiony. Ta koncepcja, w roku 2018 została zaktualizowana przez grupę naukowców i weszła powszechnie w życie. Beskidy Zachodnie zostały podzielone na 15 mezoregionów, Beskidy Środkowe stanowią samodzielną jednostką pod nazwą mezoregionu Beskid Niski, a Beskidy Lesiste dzielą się na dwie mniejsze jednostki.
Największą grupą Beskidów po stronie polskiej jest Beskid Żywiecki, z największym w Beskidach Zachodnich masywem Babiej Góry. Najwyższy szczyt masywu to Diablak (1725 m n.p.m.) nazywany również Diabelskim Szczytem lub Babią Górą i należy do Korony Gór Polski.
Pod względem turystycznym najbardziej rozwiniętym mezoregionem są Beskidy Zachodnie. Beskidy Środkowe i Lesiste, na skutek działań II wojny światowej stały się najbardziej dzikim obszarem w Beskidach. Na tych terenach powstały 2 największe, beskidzkie parki narodowe: Bieszczadzki i Magurski. Łącznie na terenie Beskidów utworzono 11 parków narodowych, w tym 4 po stronie polskiej:
Przez Beskidy prowadzi wiele szlaków turystycznych, z których dwa najważniejsze, znakowane kolorem czerwonym to:
Oprócz dwóch głównych, beskidzkich szlaków, znajdziemy tu mnóstwo innych, oznaczonych kolorami: czerwonym, niebieskim, zielonym, żółtym i czarnym. W planowaniu wycieczek pomoże nam całkiem dobra baza noclegowa (schroniska górskie, kwatery prywatne, pensjonaty, ośrodki wypoczynkowe, hostele i hotele).