Beskidy Zachodnie:
Beskidy Środkowe:
Beskidy Lesiste:
BIELSKO-BIAŁA, STRACONKA-SCHRONISKO NA POTRÓJNEJPoranek pierwszego dnia zapowiadał całkiem fajną pogodę. Niegroźne chmury i przyzwoita temperatura pozwalały ruszyć na szlak z pełnym zadowoleniem. Choć w drugiej części trasy nie mogliśmy wykluczyć deszczu i burz, to żyliśmy nadzieją, że tak się nie stanie. Pozytywne nastawienie odgrywało w tym pierwszym dniu kluczową rolę. Ważne było, aby jakiekolwiek zjawiska atmosferyczne nie spotkały nas w środku lasu i nie zepsuły dalszej części dnia.
Czekała nas długa droga z dwoma większymi podejściami pod szczyty Gaiki i Żar. Trasa zaplanowana była na ponad 30 km, od dzielnicy Bielska-Białej, Mikuszowice do schroniska Chatka na Potrójnej. Na całym odcinku nie pojawiło się żadne zagrożenie burzowe, a słońce świeciło do samego wieczora.
Oficjalny szlak zaczyna się w Straconce, ale tam, ze względu na długi weekend, o noclegi nie jest łatwo. Zaczynamy więc od km -4,0, tak szybko, jak to możliwe i po ok. 50 minutach stajemy na km 0,0 i wysokości 420 m n.p.m. przy kościele w Straconce.
Do Międzybrodzia Bialskiego, a konkretnie Zapory Porąbka prowadzi droga leśna z jednym, poważniejszym podejściem pod Gaiki. Mijamy kilka punktów widokowych, a w Przełęczy u Panienki kapliczkę z 1884 r. Po kolejnym podejściu dochodzimy do odbudowanego po pożarze w 2007 r. schroniska na Hrobaczej Łące, stanowiącego dylemat pisowni przez „H”, czy przez „Ch”. Tam też zatrzymujemy się na kawę. Na wierzchołku góry znajduje się metalowy, 35. m krzyż i punkt widokowy. Po chwili odpoczynku ruszamy w las, a po jego przejściu docieramy do Żarnówki Małej i Międzybrodzkiego Zbiornika Wodnego.
Międzybrodzki Zbiornik Wodny (j. Międzybrodzkie) połączony jest rzeką Sołą i Zaporą Porąbka z Żywieckim Zbiornikiem Wodnym (j. Żywieckie) i Zbiornikiem Czarnieckim (j. Czarnieckie). Zbudowana tu w latach 1928–1937, o wysokości ponad 37 m i długości 260 m Zapora Porąbka, pełni funkcję spiętrzania rz. Soły. Utworzony w 1937 r. zbiornik zaporowy, którym jest j. Międzybrodzkie, stanowi zabezpieczenie powodziowe. W latach 1951–1954 przy zaporze zbudowano elektrownię wodną.
Po przejściu zapory idziemy wzdłuż j. Międzybrodzkiego, a po wejściu do lasu zaczynamy podchodzić pod górę Żar. Jest to ciężkie 2,5 km, więc co kawałek odpoczywamy. Z samego szczytu rozlega się widok na Kotlinę Żywiecką, szczyty Beskidów: Żywieckiego i Śląskiego oraz Magurkę Wilkowicką. Na szczycie Żaru zlokalizowany jest najwyżej położony w Polsce zbiornik wodny (1979 r.) elektrowni szczytowo-pompowej należący do Elektrowni Porąbka-Żar, o wymiarach 650 x 250 m. Po odpoczynku na górze oraz dokupieniu wody idziemy wzdłuż zbiornika, a za nim skręcamy do lasu. Po ok. 30. minutach jesteśmy już na szczycie Kiczery, skąd rozlega się ładny widok na Żar. W dalszej części trasy, idąc przez Przełęcz Isepnicką do Przełęczy Przysłop, dochodzimy do ruiny kamiennego szałasu. Dalej mijamy Wielką Górę (Kocierz) i zatrzymujemy się na obiad w Przełęczy Kocierskiej. Po dłuższym odpoczynku w zajeździe ruszamy w kierunku szczytów Potrójnej (Czarnego Gronia). Mamy tu dwa punkty widokowe z mniejszego i większego wierzchołka, przy czerwonym i żółtym szlaku. W tym miejscu kończymy też pierwszy dzień wycieczki, nocując w schronisku Chatka na Potrójnej.
DOOKOŁA BESKIDÓW
WARTO ZOBACZYĆ
